Kirsten Schilder: 'Ik wilde haar op mijn manier kennis laten maken met de gruwelijkheden van de oorlog'

Dochter Nick en Kirsten Schilder

"Al jaren is mijn dochter Nikki geïnteresseerd in de Tweede Wereldoorlog. Ik denk zelfs dat ze pas vijf jaar oud was, toen ze op school voor de eerste keer de naam van Anne Frank hoorde. Vanaf dat moment wilde ze alles over de oorlog, en met name over de jongste dochter van Otto en Edith, te weten komen."

Anne Frank Huis

"Vier jaar geleden brachten Nick en ik op een doordeweekse ochtend een bezoek aan het drukke Anne Frank Huis. Ondanks dat het voor mij niet de eerste keer was dat ik langs de boekenkast het Achterhuis in liep, maakte dit bezoek veel indruk op me. Mede dankzij Ayellet, een medewerkster van de stichting. Zij heeft ons toen zo ontzettend veel verteld over de twee en een half jaar dat het gezin daar ondergedoken heeft gezeten. Het idee alleen al dat Anne gedurende die periode geen enkele keer naar buiten kon en haar diepste geheimen en gedachten alleen kon delen met 'Kitty', door het schrijven van mooie zinnen in een speciaal daarvoor bestemd schriftje. En dat alles terwijl ze continu in onzekerheid en angst leefde. Iets wat daar voor mij nog zo voelbaar was en wat ik graag met Nikki zou willen delen. Alleen vertelde Ayellet mij toen wel dat de gemiddelde leeftijd van de jonge bezoekers rond de tien jaar lag. Nikki zou dus echt nog even geduld moeten hebben."

Indrukwekkend kinderboek

"Inmiddels is Nikki negen jaar oud. Twee jaar jonger dan Anne was, in de tijd dat de Tweede Wereldoorlog begon. Het bijzondere hieraan vind ik dat het Nikki was die mij met dit feit confronteerde. Ze had het opgemerkt terwijl ik haar voorlas uit het boek Buiten is het oorlog. Een indrukwekkend kinderboek waarin de geschiedenis van Anne Frank op een zorgvuldige en waarheidsgetrouwe manier is opgeschreven. Ik heb er bewust voor gekozen om dit boek aan haar voor te lezen. Natuurlijk had ze het ook zelf kunnen lezen, maar ik wilde degene zijn die haar op mijn manier en in mijn tempo, kennis liet maken met de gruwelijkheden die de oorlog met zich meebracht. Iets waar zij gelukkig totaal nog geen weet van had."

Lees meer Kirsten Schilder: 'Deze ochtend ging het er iets minder gezellig aan toe dan normaal'

Impact

"Nadat ik de laatste bladzijden, met de tranen op mijn wangen, had uitgelezen, wist Nikki een ding zeker: ze moest en zou een bezoek brengen aan het onderduikadres van onder andere de familie Frank aan de Prinsengracht in Amsterdam. En zo reserveerden we tijdens de heropening na de coronaperiode onze drie kaartjes. En zaten we gedurende het laatste tijdslot op een woensdagmiddag in een hiervoor speciaal ingerichte ruimte in het Anne Frank Huis, waar ons in een halfuur het inleidende programma werd verteld. Dit, en het aangrijpende voorleesverhaal, zorgden ervoor dat Nikki optimaal voorbereid door het Achterhuis kon lopen. Iets wat misschien nog wel meer impact had omdat wij daar als een van de laatsten op die dag rondliepen."

Zwarte bladzijde

"Het blijft bijzonder, zo’n zwarte bladzijde in de geschiedenis van de mensheid, bekeken vanuit de belevingswereld van een meisje van dertien. Het komt ineens zo dichtbij. En het is ook nog steeds zo relevant en actueel. Later die middag, onder het genot van een beker chocolademelk, vertelde Nikki mij dat ze het maar niet kon begrijpen. Dat er ooit mensen waren geweest die dit hun medemens hebben aangedaan. Ik ook niet."

Deze column van Kirsten komt uit Flair 31. Deze editie ligt vanaf 29 juli in de winkels. Wil je ‘m liever laten bezorgen? Bestellen kan hier.

Beeld: Bart Honigh