Kirsten: 'Misschien dat het aan mij ligt, maar met ‘niet schreeuwen’ maak ik totaal geen indruk' Beeld
Kirsten: 'Misschien dat het aan mij ligt, maar met ‘niet schreeuwen’ maak ik totaal geen indruk'

Kirsten: 'Misschien dat het aan mij ligt, maar met ‘niet schreeuwen’ maak ik totaal geen indruk'

Ik heb het vermogen om het woord ‘eigenlijk’ aan elke zin toe te voegen. Dat was me eigenlijk nooit opgevallen, totdat Nick me erop attendeerde. Ik moet bekennen dat het sinds zijn opmerking nóg erger is geworden. Vanmorgen, voor een telefonisch interview over mijn boek Making memories, had ik me voorgenomen gedurende het hele gesprek het ‘e’-woord niet te noemen. Het bleek een deceptie.

Niet doen

Denk nu even níét aan de Eiffeltoren of níét aan een roze olifant. Hoogstwaarschijnlijk lukt dat niet. Over het algemeen slaat ons brein het woord ‘niet’ namelijk niet op. Hoe vaak hoor je ouders in het zwembad niet tegen hun kinderen zeggen: “Je mag hier NIET rennen!” Geheid dat dat kind nog harder gaat. Als een leerkracht tegen een leerling zegt: “Ik wil dat je niet op je stoel wiebelt,” kan hij of zij ervan uitgaan dat het kind zo lekker blijft zitten. Niet schreeuwen, is nog zo’n voorbeeld. Misschien dat het aan mijn opvoedskills ligt, maar daarmee maak ik totaal geen indruk.

Mijn schoonmoeder doet dit een stuk behendiger, zij speelt spelenderwijs in op het functioneren van het kinderbrein. Jackie heeft een fase gehad waarin ze thuis minder goed at. Ik leg hierbij even de nadruk op het woord ‘thuis’. Als ze bij mijn schoonouders bleef eten, had ze als eerste haar bord leeg. Wat bleek? Oma legde een hap eten klaar op Jackies bord en zei daarbij overtuigd: “Jackie, niet opeten hoor, ik wil dit straks aan jou geven.”

Nog voordat ze haar zin kon afmaken, stak Jackie met een grote smile haar lepel in haar mond. Zo had ze in een mum van tijd haar bord leeg. Op dezelfde manier kreeg ze het binnen enkele seconden voor elkaar dat Jackie haar jas en schoenen aantrok. “Jackie, niet je jas aantrekken, hoor,” en hop, ze rende al richting de kapstok. Ze maakte het helemaal af met het verzoek om echt niet alvast haar schoenen aan te trekken.

Lees ook: Kirsten Schilder: 'Nog voordat ik goed besefte wat ik deed, dook ik het water in'

Haar aanpak heb ik inmiddels met succes overgenomen. Wanneer ik Jackie vraag om haar tanden niet te poetsen, heeft ze haar tandenborstel al in haar handen en zelfs het borstelen van haar haar is nog nooit zo probleemloos verlopen.

Bij Nikki en Julian werkt deze aanpak totaal niet. Als ik ze vraag om niet naar bed te gaan, ploffen ze tevreden op de bank. “Ja mama, je zei toch dat we niet naar bed hoefden?” Ondanks dat ik weet dat het leeftijdsgebonden is, wil ik het graag eens bij mezelf proberen. De eerstvolgende keer als ik een gesprek voer, neem ik mezelf voor om een synoniem van het woord eigenlijk vooral niet te zeggen.

Kirsten Schilder (38) is de vrouw van zanger Nick (37). Samen hebben ze drie kinderen: Nikki (10), Julian (9) en Jackie (4). In flair schrijft ze elke week open en eerlijk over haar leven. Op de hoogte blijven van onze leukste artikelen en winacties? Schrijf je dan gratis in voor onze nieuwsbrief.

Kirsten Schilder

Op alle verhalen van Flair rust uiteraard copyright. Linken kan altijd, eventueel met de intro van het stuk erboven. Wil je tekst overnemen of een video(fragment), foto of illustratie gebruiken, mail dan naar copyright@flair.nl.
© 2023 DPG Media B.V. - alle rechten voorbehouden