Kirsten: 'De stopwatch telt inmiddels een gênante 70 (!) minuten!'
23 minuten en 15 seconden. Laat deze tijd even goed op je inwerken. Beeld je in hoelang dit duurt. Dit zal niet meevallen. Het zit namelijk ongeveer in het midden van een kwartier en een halfuur.
Cursus concentreren met kinderen om je heen
Het is sowieso al moeilijk voor te stellen hoelang een kwartier of een halfuur duurt, terwijl we die tijdsaanduidingen veel vaker hanteren dan iets willekeurigs als ‘23 minuten en 15 seconden’.
Nu hoor ik je het je afvragen: Kirsten, schiet eens op, wat moet ik nou met zoiets vaags als 23 minuten en 15 seconden?
Ik heb het druk, koos ervoor om een deel van mijn kostbare en bovendien zeldzame me-time te investeren in het lezen van jouw column en ik heb geen zin om deel te worden van een of ander vaag gedachte-experiment of zo.
Nog heel even geduld, ik leg het je zo uit, maar juist het ongeduld en het gevoel van je tijd niet optimaal besteden, is onderdeel van het verhaal.
Oké, nu heb ik je voldoende in spanning gehouden. 23 minuten en 15 seconden is, houd je vast, hoelang het duurt voordat je weer op hetzelfde concentratieniveau bent nadat je ergens door werd afgeleid!
En je voelt misschien door de kop boven dit verhaal al aan dat ik het vooral over afleiding door een van onze kinderen ga hebben.
Maar ook als je een kinderloze lezer bent, kan het de moeite waard zijn om even door te lezen. Want zit je bijvoorbeeld te werken en hoor je de PING! van een binnenkomend appje en kun je de neiging het bericht meteen te openen niet onderdrukken, dan verlies je dus een klein halfuur! Om even een praktijkvoorbeeld te geven.
Toen ik deze column begon te typen, heb ik een stopwatch ingedrukt en een papiertje en een pen klaargelegd om eens ouderwets te gaan turven hoe vaak ik ‘Mama!’ zou horen.
Momenteel staan er keurig vier verticale turfjes naast elkaar te wachten om aan elkaar te worden geregen met het welbekende vijfde diagonale lijntje.
De stopwatch telt inmiddels een gênante 70 (!) minuten! Ik zie tijdens het typen van deze regel dat ik richting de 400 woorden aan het bewegen ben, en zeg nou zelf, om er zo lang over te doen om iets simpels te zeggen over zo’n simpel onderwerp, dat is toch beschamend?
Of wacht eens… klopt dat negatieve waardeoordeel over mijn eigen productiviteit nou wel?
Als ik vier keer ben gestoord tijdens het typen, duurde het opgeteld 4x 23 en een kwart minuut om mijn oorspronkelijke concentratieniveau terug te winnen. Dat is 93 minuten. Hoe wonderlijk! Ik zit nog maar op 70! Ik ben een productiviteitskanon!
Ik ben de uitzondering op de regel! Uit onderzoek is overigens ook gebleken, lees ik net, dat een kind gemiddeld 26 keer per dag zijn of haar ‘mama’ roept.
Dan zijn onze kinderen op hun beurt een uitzondering op de regel, of ze moeten twee nulletjes zijn vergeten. Maar dat moet ik dan maar als een compliment zien. Tot volgende week!
Kirsten Schilder (38) is de vrouw van zanger Nick (37). Samen hebben ze drie kinderen: Nikki (10), Julian (9) en Jackie (4). In Flair schrijft ze elke week open en eerlijk over haar leven. Op de hoogte blijven van onze leukste artikelen en winacties? Schrijf je dan gratis in voor onze nieuwsbrief.
