Kirsten: 'Ben ik de enige die soms vergeet gymkleding meteen uit de tas te halen en te wassen?'
Elk jaar is er één moment waarop ik buiten-gewoon trots ben op mezelf: in december. Trots dat ik vorig jaar de lichtjes van de kerstboom netjes heb opgeruimd, zodat ik ze het jaar erna niet vloekend en tierend uit de knoop hoef te halen. Dat vergt discipline, maar toch weet ik steeds de toewijding en focus op te brengen om dit te doen.
Daarentegen lukt het me nooit, maar dan ook echt nooit, om aan het einde van het schooljaar alles zo netjes achter te laten en op te ruimen, dat de ‘september-versie’ van mezelf de ‘juni-versie’ dankbaar is.
Goede voornemens
Hebben jullie dat ook, dat als de zomervakantie voorbij is je ineens denkt: ik ga het allemaal anders doen! Net als alle goede voornemens op 1 januari, heb ik dat een beetje aan het einde van de vakantie. Tijd voor een frisse start. Ik herinner me dat ik dat gevoel ook had toen ik nog op school zat. Geen gelanterfanter meer, maar: ik ga ervoor! De boeken netjes gekaft, alles op orde, met als voornemen al het huiswerk op tijd te maken, op tijd te beginnen aan een toets en de hoogste cijfers te halen. Zelfs mijn kamer moest netjes opgeruimd zijn, wat voor mij als puber niet echt een favoriete klusje was. Een week was ik bezig met de voorbereidingen op een fantastische start van het nieuwe schooljaar.
Alles checken
Nu als moeder staat de laatste vakantieweek in het teken van dingen regelen. Niet meer voor mezelf, maar voor onze kinderen. Bijvoorbeeld: checken of hun gymschoenen nog passen. Het zal mij niet gebeuren dat een van de kinderen ergens in oktober zegt dat die niet meer lekker zitten en de schoenen drie maten te klein blijken te zijn.
En ben ik de enige die soms vergeet gymkleding meteen uit de tas te halen en te wassen? Waar zijn de schooltassen? Die had ik deze keer toch wel netjes leeggehaald en opgeruimd? Ook zijn de broodtrommels en drinkbekers ineens zoek. Die heb ik toch niet gebruikt tijdens de vakantie? O jawel, die hadden we mee tijdens een dagje uit… hmm.
Geen centimeter vooruitgang
Ik kan me nog goed herinneren dat ik me als leerling voornam, als ik een nieuw, maagdelijk leeg schrift voor het eerst opensloeg en een scherpe vouw in de kaft maakte, dat ik hier alleen met mijn allernetste handschrift in zou schrijven en fouten niet botweg door zou strepen maar netjes met Tipp-Ex weg zou halen. Dit hield ik meestal zo’n drie bladzijden vol en dan stond het alweer vol met slordigheden en ging m’n handschrift per bladzijde achteruit.
Blijkbaar heb ik in de loop der jaren, op weg naar volwassenheid, wat dit onderwerp betreft nog geen centimeter vooruitgang geboekt. Tot het weer kerstmis is.
Kirsten Schilder (38) is de vrouw van zanger Nick (37). Samen hebben ze drie kinderen: Nikki (10), Julian (9) en Jackie (5). In Flair schrijft ze elke week open en eerlijk over haar leven.
Deze column van Kirsten komt uit Flair 36-2022. Meer van dit soort verhalen lees je wekelijks in Flair. Wil je een editie (na)bestellen? Dat kan hier.
Beeld: Bart Honingh
