Hester: ‘Vreemdgaan kan ons allemaal overkomen’
‘We gaan allemaal wel eens vreemd’, zei presentatrice Hélène Hendriks vorige week in de talkshow HLF8. Dit naar aanleiding van PVDA-politicus Gijs van Dijk, die grensoverschrijdend bezig zou zijn geweest. Achteraf bleek het slechts om wat ordinair scheefschaatsen te gaan en daarin kan ik Hélène gelijk geven: dat doen we allemaal wel eens.
Deze uitspraak is niet 100% sluitend natuurlijk – er zijn altijd wel mensen die met de hand op de bijbel het huwelijk de eeuwige trouw beloven en na het omschuiven der ringen never nooit meer talen naar ook maar een beetje spanning met een ander. Maar het gros van ons zoekt de grenzen ergens echt wel eens een keer op.
Wie heeft er nou werkelijk nog nooit na het aangaan van een relatie bij een ander afgetast of ie nog goed in de markt ligt? Tijdens een buurtborrel met een wijntje op flirten met die lekkere man van nummer 60, daarna nog wat heimelijk appen en dan bij het lenen van een klopboormachine ineens zoenend in zijn schuur eindigen? Of het teambuilden met collega’s net iets te fanatiek aanvliegen en met de stagiair of je baas tussen de hotellakens belanden? En het kan ook heel beschaafd natuurlijk; een beetje seksueel getint appen met je jeugdliefde die je via social media tegen het virtuele lijf liep, want wat definieert vreemdgaan nou precies?
En is vreemdgaan erg? Natuurlijk zit je er niet op te wachten als je “die ander” bent. Dan voel je je gekwetst, gepasseerd, vernederd en al dat soort woorden nog meer. Maar het hoeft echt niet het einde van de wereld te betekenen. Als “die ander” het niet weet, bijvoorbeeld – en je hoeft echt niet álles te vertellen, wie weet heeft jouw partner wel een soortgelijk geheim.
Vreemdgaan kan je de ogen openen dat er iets moet veranderen in je relatie. Of het kan het zetje zijn dat je nodig hebt; weg bij die vent (of vrouw)! Hoor je er je baan (tijdelijk) om te verliezen, zoals Gijs van Dijk? Welnee. Vreemdgaan is hartstikke menselijk. We zijn helemaal niet gemaakt om voor eeuwig monogaam te blijven. Het kan iedereen overkomen, zélfs de mensen die daar hun beide handen voor in het vuur zouden steken. Als we eenieder die het deed of doet moeten gaan stenigen op het dorpsplein, zijn we nog wel even bezig. En als je het mij vraagt zijn de mensen die het het hardst verwerpen, degenen die er het meest bedreven in zijn.
BN’ers lijken er massaal een potje van te maken op dit gebied en volgens Yvonne Coldeweijer is alleen Frans Bauer nog zuiver op de graat. Nou geloof mij; als je in je eigen persoonlijke kringetje een roddelqueen als Yvonne zou hebben, die met een spionnenleger de onderste steen boven krijgt, zou er ook niets meer van je leuke vriendengroep, je hechte kliek collega’s of kekke Vinexwijkje met gelijkgestemden meer overblijven.
Dus hoewel vreemdgaan iemand grenzen behoorlijk kan overschrijden, denk ik dat we moeten uitkijken met het grensoverschrijdend te noemen. Ik vind zoiets gewoon “gerommel in de privésfeer”. En daar mogen we allemaal iets van vinden, weet alleen wel dat de kans groot is dat het je vroeg of laat zelf overkomt – of natuurlijk al overkomen is.
Hester Zitvast (44) is freelance journalist, moeder van vier kinderen (21, 18, 8 en een baby). Door haar Twitter-verslaving zit ze bovenop het nieuws en daar heeft ze vaak wel een mening over. Voor Flair.nl ventileert ze die opinie. Daar hoef je het als lezer natuurlijk niet altijd mee eens te zijn. Een goede (en fatsoenlijke) discussie gaat ze niet uit de weg.
