Hester: ‘Spelshows zijn niets anders dan geestdodende tv-armoe’
Regelmatig kom ik ze tijdens het zappen langs de kanalen tegen; de vele spelshows met BN’ers. Iedere keer weer vraag ik mezelf af: wie kijken hiernaar? Zijn er daadwerkelijk mensen die met een bakje chips en een drankje, doelbewust op de bank zijn gaan zitten om toe te kijken hoe een stel aandachtsgeile BN’ers zichzelf genadeloos voor lul zet ten overstaan van een compleet hysterisch publiek?
Het zijn ook altijd weer dezelfde koppen die ik zie. Het is een soort groundhogday met een ander decor en telkens een iets andere insteek. Dan zie je Linda weer lachen alsof ze nog nooit zoiets grappigs heeft meegemaakt en dan komt Chantal weer voorbij in een pyjama of verkleed als huisvrouw uit de jaren zeventig.
En geen show compleet zonder Ruben Nicolai, Ruben van der Meer of Jeroen van Koningsbrugge. Dat die mannen niet doodmoe van zichzelf worden, verbaast me keer op keer. Het maakt niet uit wanneer je er langs zapt, ze staan altijd uitzinnig op en neer te springen, alsof ze helemaal strak staan van chemische genotsmiddelen.
Ja, ik ben hier heel zuur over en ja de tv heeft ook een uitknop. Maar laat me even. Waarom laat het Nederlandse tv-kijkende publiek zich behandelen alsof ze een stel zwakzinnige kleuters zijn? Dergelijke spelshows zijn zo ongelooflijk infantiel. Ik ben ervan overtuigd dat je iedere keer dat je kijkt een IQ-punt inlevert – misschien wel twee.
Waar ik vervolgens helemaal niet bij kan, is dat je er als BN’er vrijwillig je medewerking aan verleent. Neem een Marieke Elsinga bijvoorbeeld; zij deed het echt heel leuk bij RTL Boulevard en nu is ze tot aan haar oren weggezonken in het levensgevaarlijke allesverzwelgende moeras-der-spelshows. Want kom er maar eens uit. Vanaf nu is ze voor altijd die vrouw van dat programma waar ze muziek maken op een tuinhark of een hockeystick. En ergens moet ze gedacht hebben dat het oprecht een verstandige carrièremove was. Why?
Het is geestdodende tv-armoe en het blijft maar doorgaan. De bak ellende is nog lang niet leeg vrees ik. En zolang er ook maar een beetje mensen naar blijft kijken, gaat die kraan met krankzinnigheid niet dicht. What’s next? Daar durf ik iet eens een voorspelling aan te wagen. Er liggen ongetwijfeld alweer talloze bizar slechte formats klaar.
Nee, de echt mooie programma’s zie je nagenoeg alleen bij de publieke omroep. De overige zenders beginnen steeds meer het AliExpress van televisieland te worden. Gelukkig hebben we afgelopen weekend kunnen genieten van de valse zangkunsten van de mannen in Even tot Hier. Zo kan het dus ook, met trommelvliestergende herrie wél heel leuk en ongelooflijk vermakelijk zijn.
Hester Zitvast (45) is freelance journalist, moeder van vier kinderen (21, 18, 9 en een baby). Door haar Twitter-verslaving zit ze bovenop het nieuws en daar heeft ze vaak wel een mening over. Voor Flair ventileert ze die opinie. Daar hoef je het als lezer natuurlijk niet altijd mee eens te zijn. Een goede (en fatsoenlijke) discussie gaat ze niet uit de weg.
