Hester: 'Op tv vertellen dat je spijt hebt van je kind is pure beeldbuisbagger' Beeld
Hester: 'Op tv vertellen dat je spijt hebt van je kind is pure beeldbuisbagger'

Hester: 'Op tv vertellen dat je spijt hebt van je kind is pure beeldbuisbagger'

Zijn er hier nog moeders die hun kinderen voor het leven willen beschadigen? Dit is je kans! Het kan binnenkort in Beau van Erven Dorens' nieuwe televisieprogramma. Beau zoekt vrouwen die spijt hebben van hun kind. Jazeker, er moet weer eens een taboe worden doorbroken, dat gebeurt namelijk nog niet genoeg tegenwoordig.

Knallen met beeldbuisbagger

Beau is zich ervan bewust dat het hier een gevoelig onderwerp betreft, maar wat maakt het uit? Kijkcijfers, mensen! Lekker knallen met een stukje spraakmakende beeldbuisbagger. Eventuele brokstukken ruimen we later wel op. Een kind meer of minder op de wachtlijst bij de GGZ maakt ook niet uit, of wel soms?"

Tuurlijk is een kind hebben soms zwáár

Oh, ik kan me het wel voorstellen hoor, dat je spijt hebt van je kinderen. Je geeft er immers al je vrijheid voor op. Je komt amper nog aan jezelf toe. Zelfs als je even op het toilet zit, zie je die kleine vingertjes onder de deur door komen omdat ze weer iets van je willen. Ze eisen niet alleen je aandacht op, maar nemen ook vrijwel je gehele persoonlijke harde schijf in beslag: 24/7 denk je aan ze.

En vanaf het moment dat je moeder bent, is al het onbezorgde verdwenen. Want je weet: als mijn kind iets overkomt, is m'n leven kapot. Tot 13.00 uur op je bed blijven liggen, kan niet meer. En dan zijn er ook nog kinderen die meer dan gemiddelde zorg nodig hebben. Kinderen waaraan iets mankeert, die niet voldoen aan het ideaalbeeld. Tja en dan kun je dus spijt hebben, maar soms is het beter over zaken te zwijgen.

Dat kind is je kínd

Dat kind heeft er namelijk niet om gevraagd dat het geboren werd. Dat is jouw keuze geweest. Of beter: jullie keuze. Het kind kan er niets aan doen dat het je tijd opeist of misschien niet voldoet aan wat je ooit in gedachten had. Dat kind is je kind en dat doet maar wat. E je kunt nog zo hard roepen dat je écht heel veel van hem of haar houdt, maar dat heeft geen waarde meer als je kort daarvoor op nationale televisie hebt opgebiecht dat je spijt hebt.

Spijt heb je van veel, maar niet van je kind. Of dan heb je dat maar in stilte.

Aandachtsgeile ouders

Het is jouw verantwoordelijkheid je zoon of dochter nooit iets van die gevoelens te laten merken. En er al helemaal niet ter vermaak van bankhangend Nederland. Dit format is de schaamte voorbij, opnieuw. Steeds als je denkt dat het niet gekker kan, komt er weer iets uit de hoge hoed van programmamakers. Wie beschermt deze kinderen tegen hun aandachtsgeile ouders? Want dat is het hè, als je hierover op camera je beklag gaat zitten doen. Het dient helemaal geen hoger doel, het is niet taboedoorbrekend. Het is sensatie, het is entertainment en zonder enige vorm van twijfel de eerste avond al trending op Twitter. Doel bereikt. En weer een paar kinderen de vernieling in. Die moeten zelf maar uitzoeken hoe ze de volgende dag op school vertellen dat mama een beetje baalt dat ze het bonnetje niet meer heeft.

Lees ook: Hester: ‘Moet ik mijn zoon nou echt leren dat je een vrouw niet slaat als ze je afwijst?’

Hester Zitvast (44) is freelance journalist, moeder van vier kinderen (21, 18, 8 en een baby). Door haar Twitter-verslaving zit ze bovenop het nieuws en daar heeft ze vaak wel een mening over. Voor Flair ventileert ze die opinie. Daar hoef je het als lezer natuurlijk niet altijd mee eens te zijn. Een goede (en fatsoenlijke) discussie gaat ze niet uit de weg.

Hester Zitvast

Op alle verhalen van Flair rust uiteraard copyright. Linken kan altijd, eventueel met de intro van het stuk erboven. Wil je tekst overnemen of een video(fragment), foto of illustratie gebruiken, mail dan naar copyright@flair.nl.
© 2023 DPG Media B.V. - alle rechten voorbehouden