Hester: ‘Oorlog is niet ver weg, maar juist dichtbij’
Ze vindt het misplaatst dat uitgerekend op de dag dat wij onze oorlogsslachtoffers herdenken de Oekraïense president Zelensky langskomt. Caroline van der Plas (je weet wel, de vrouw van de achterban van de respectloze omgekeerde vlaggen, veelal óók op Dodenherdenking) weigerde de bijeenkomst te bezoeken.
Uiteraard zagen ook Wilders en Van Haga hun kans schoon om de kont weer eens lekker tegen de krib te werpen. Alsof Zelensky om 20.00 uur als Ukrainian main act tijdens de twee minuten stilte op de Waalsdorpervlakte of Dam live wordt opgevoerd. Alsof hij het daar dan waagt te stellen dat zijn oorlog erger is dan de onze ooit was.
Op Twitter weet Caroline niet hoe hard ze moet roepen dat zij ertegen is, tegen die omgekeerde vlaggen vandaag en morgen. Driftig tweet ze een plaatje wat we precies moeten herdenken vandaag; het draait om ONS, WIJ, IK. Ondertussen twittert ze in 2013 nog naar het Comité dat je op 4 en 5 mei ook herdenken mag wie je wil. Je kunt met Caroline alle kanten op, als het maar wel een beetje haar kant is.
Eigen oorlog eerst, zo voelt het statement van Caroline toch wel. Ongehoord Nederland presentatrice en professioneel onruststoker Raisa Blommenstijn doet niet eens moeite het nog een beetje politiek verantwoord te verpakken: ‘Op 4 mei zouden alleen Nederlandse slachtoffers die hun leven voor onze vrijheid hebben gegeven herdacht moeten worden. Geen buitenlandse slachtoffers uit andere oorlogen. 4 mei is van Nederland. 4 mei is een Nederlandse herdenking’, twittert ze.
Of we ons daar allemaal aan willen houden. Of we in die twee minuten onze ogen en oren willen sluiten voor wat zich hier een paar duizend kilometer vandaan, as we speak, afspeelt. Het applaus voor Zelensky noemt ze een ‘zieke persoonsverheerlijking’. Zijn komst een ‘dikke middelvinger naar ons volk’.
Maar Zelensky drukt ons misschien wel als geen ander met onze neus op de feiten dat de vrijheid die we hebben geen vanzelfsprekendheid is. Ik vind zijn komst juist vandaag een extra lading hebben; heel indrukwekkend zelfs. Oorlog is niet ver weg, maar juist dichtbij.
Caroline had prima weg kunnen blijven zonder er een politiek statement bij af te geven. Er was zat werk aan de winkel waarmee ze iets positiefs had kunnen doen; actief langsgaan bij boeren die bewust verkeerd om vlaggen. Met ze in gesprek gaan en vragen om respect voor deze dag. Ze koos voor een negatieve insteek, voor polarisatie in plaats van verbinding.
Zojuist krijg ik een foto doorgestuurd van mijn zoon. In een weiland waar al maanden de vlaggen omgedraaid zijn, heeft de boer ze vandaag, voor Dodenherdenking, goed gehangen. Het protestbord erbij, is bedekt met zwarte zeilen. Het geeft me hoop. Niet iedereen is alleen maar op oorlogspad. Althans, niet vandaag
Hester Zitvast (45) is freelance journalist, moeder van vier kinderen (22, 18, 9 en een baby). Door haar Twitter-verslaving zit ze bovenop het nieuws en daar heeft ze vaak wel een mening over. Voor Flair ventileert ze die opinie. Daar hoef je het als lezer natuurlijk niet altijd mee eens te zijn. Een goede (en fatsoenlijke) discussie gaat ze niet uit de weg.
