Hester: 'In Albergen wordt de volgende generatie racisten gevormd'
Lachend liepen ze achter een protestbord, zeven kinderen van een jaar of tien. 'AZC NEE NEE NEE - De Buurtkinderen' was er met veel kleur op geschilderd. Het beeld had zo op het eerste gezicht iets joligs. Een stel straatschoffies die iets grappigs hadden bedacht.
Limonade verkopen voor een kwartje, of zo. Of de roep om een klimrek op het speelpleintje. Maar dat was het dus niet. Deze kinderen maakten gierend van het lachen duidelijk dat ze geen asielzoekers in hun dorp wensten. Of beter: dat wensten hun ouders, want een kind van tien heeft namelijk nog helemaal geen ingebakken haat tegen of diepgewortelde angst voor vluchtelingen. Een kind van tien blaat als een papegaai de standpunten van papa en mama na, zich op geen enkele manier bewust van de inhoud of consequenties. Als een onbeschreven blad worden ze vol gekrast met vuiligheid van volwassenen. Vergiftigd.
Opgehitst door boze, bange ouders
Hoe zou hun standpunt zijn als ze van een gevlucht kind horen wat de situatie in het land van herkomst is? Hoe bang ze zijn? Hoe ze opa en oma missen? Hun school, hun vriendjes? Hoe moeilijk ze het vinden ergens te moeten zijn waar ze de taal niet spreken? Zouden deze Albergense kindjes dan nog steeds zo dapper en lachend dat bord omhooghouden? Natuurlijk niet. Dat doen ze alleen omdat ze opgehitst zijn door hun boze, bange ouders.
Lees ook Hester: ‘De hele familie Hazes is een trainwreck, behalve Roxeanne’
Vluchtelingen zouden rovend en verkrachtend dorpen teisteren, je kunt geen voet meer buiten je eigen huis zetten zonder het risico op een mes tussen je ribben. Grote waanzin, maar aangejaagd door angst voor het onbekende, voor mensen met een andere cultuur en een andere huidskleur, slaat de fantasie op hol en richt de woede zich op de overheid. Het asielbeleid in Nederland verdient absoluut geen schoonheidsprijs en ik denk dat we onder de streep onze woonomgeving allemaal het liefst onveranderd houden. Maar niets van dat geeft je het recht racistisch te worden of je kinderen in te zetten voor je eigen gewin.
De volgende generatie racisten
Honderden mensen slapen al nachten buiten, hun tenten afgenomen door de gemeente. Er is een dak boven hun hoofd geregeld, in een gemeente waar ze niet verwelkomd worden, maar weggekeken middels een stille tocht van witte Nederlanders met omgekeerde vlaggen. Op voorhand tegen, op voorhand overtuigd van het feit dat het wel één groot fiasco moet worden.
'Met 300 AZC'er van kleur binnenkort in Albergen verkrachting beroving en terreur' predikt een stuk hout in de handen van twee jonge mannen. Vanaf een oplegger kijkt een groepje kinderen geïnteresseerd toe; de volgende generatie racisten wordt gevormd. Wees er maar trots op, gemeente Tubbergen. De wisseltrofee voor onverdraagzaamheid wordt jullie kant opgestuurd. Dáár hebben jullie vast wél een plek voor.
Hester Zitvast (44) is freelance journalist, moeder van vier kinderen (21, 17, 8 en een baby). Door haar Twitter-verslaving zit ze bovenop het nieuws en daar heeft ze vaak wel een mening over. Voor Flair.nl ventileert ze die opinie. Daar hoef je het als lezer natuurlijk niet altijd mee eens te zijn. Een goede (en fatsoenlijke) discussie gaat ze niet uit de weg.
Op de hoogte blijven van onze leukste artikelen en winacties? Schrijf je dan gratis in voor onze nieuwsbrief.
