Floor Faber #94: ‘Kom naast me zitten, dan kan ik je tenminste voelen’

Dinsdag

Zodra Kevin is vertrokken, stap ik onder de douche. Ik onthaar, poets en smeer, trek de feesten- en partijenbeha aan en een lange jurk met kleine witte bloemetjes waarin m;n borsten mooi uitkomen. Daarna spuit ik nog wat parfum achter mijn oren en in mijn decolleté, ik kus Fred gedag en stap in mijn auto.

Op mijn telefoon tik ik het adres in waar ik Hans moet oppikken en ik rijd naar een buurt waar ik nog nooit ben geweest. In een rustige straat met veel groen wacht ik een poosje. Ik wil hem net appen om te vragen waar hij blijft als hij komt aangelopen, een hand in zijn broekzak, een smile van oor tot oor. Hij stapt in, maar als ik me naar hem toe buig om te kussen, zegt hij: ‘Niet hier, iedereen kent me.’ Dan begint hij te lachen. ‘Wat een gek autootje is dit! Net een koekblik op wieltjes. Ik dacht dat dit model allang op de schroot lag.’

‘Hij doet het anders nog prima,’ Om dat te bewijzen trek ik met gierende banden op. ‘Waar zullen we eens naartoe gaan?’ Dat klinkt als een open vraag, maar dat is het niet. Zegt hij dat hij naar een motel wil, dan breng ik hem namelijk linea recta weer naar huis. Dat vind ik zo goedkoop. Gelukkig stelt hij voor om naar een meer te rijden waar ik afgelopen winter wel eens heb gewandeld met Fred.

Ik parkeer de auto en we lopen naar een klein restaurant dat bij het water ligt. Op een terras dat versierd is met lichtjes zitten mensen aan lange houten tafels te eten. We lopen naar een onbezette tafel, en hij zegt: ‘Kom naast me zitten, dan kan ik je tenminste voelen.’ Dicht tegen elkaar aan praten we over wat we die dag hebben gedaan.

Een serveerster komt glazen witte wijn brengen en dan haalt hij zijn hand weg en heft zijn glas. ‘Op jou,’ zegt hij. ‘Je bent zo mooi lief en grappig, Floor.’

Hij vertelt me wat over zijn werk bij een betalingssysteembedrijf. Ik probeer goed te luisteren, maar ik ben enorm afgeleid door zijn hand die over mijn rug glijdt. ‘Je luistert niet, hè.’ Hij kust zacht mijn lippen. Onze tongen spelen met elkaar en het is zo heerlijk dat ik mijn hart in mijn oren voel kloppen.

Na een poosje laten we elkaar los en kijken we elkaar met doffe ogen van geilheid aan. ‘Misschien moeten we gaan,’ zeg ik. Hij roept de serveerster, betaalt en dan lopen we hand in hand naar mijn autootje dat in een donker laantje staat geparkeerd. Geleund tegen de auto zoenen we weer, en ik voel zijn hand over mijn borst glijden, zijn tong in mijn oor, en het is zo verrukkelijk dat ik denk: ja meer!

Ik pulk de knopen van zijn gulp open en na even voelen heb ik zijn stijve penis te pakken. Het topje is vochtig van geilheid. Ondertussen steekt hij zijn hand in mijn slip, en duwt tegen mijn clit. Hij steekt een vinger in me, wrijft en draait rondjes en ik kronkel als een krolse kat tegen zijn hand. Ik probeer ook aandacht aan zijn pik te besteden, maar dat is lastig als je op het randje van een orgasme bent. Wanneer ik klaarkom, kijkt hij me aan of hij een wonder heeft verricht en daar moet ik zo om lachen dat ik zo ongeveer tegen hem aanval.