Floor Faber #65: ‘Ineens zie ik voor me hoe hij achter me komt staan en mijn borsten grijpt’
Toen ik alleen woonde, kwam ik niet verder dan Thuisbezorgd, een stoommaaltijd of rijst met roerbakgroente. Sinds ik samenwoon, vind ik koken bijna leuk.
Hannah heeft me een recept voor vegetarisch stoofvlees gegeven dat volgens haar supersimpel is. Het hoofdingrediënt is jackfruit, een grauwig plantaardig iets dat zurig ruikt en de structuur van vlees schijnt te hebben.
Donderdag
Het recept sta ik te bakken wanneer Kevin in een grasgroene joggingbroek en een shirt met diepe V-hals de keuken inloopt. Zijn haar is nat van het douchen en hij ruikt naar Sauvage. Sexy. Ineens zie ik voor me hoe hij achter me komt staan en mijn borsten grijpt, we elkaar hevig zoenen, hij me optilt en op de keukentafel zet, mijn jeans en slip naar beneden sjort en bij me binnendringt.
Hij kijkt in de pan en zegt: ‘Wat ruikt dit vreemd.’ Ik mompel iets over jackfruit, leg mijn hand op een bil, masseer die zachtjes en probeer hem op zijn mond te zoenen.
‘Zou je iets aan die stapel kleding op de stoel in de slaapkamer kunnen doen?’ vraagt hij. ‘Er ligt een weekoverzicht van wat je hebt gedragen. Je kunt je kleding toch ook meteen terug in de kast hangen of in de was gooien?’
Pang! Dat was mijn erotische fantasie die kapot knalde. ‘Maar jij laat alle afwas op het aanrecht staan,’ zeg ik. ‘Ik zet elke dag wel tien keer jouw bekers, glazen en borden in de afwasmachine en daar zeur ik ook niet over.’
‘Er is anders genoeg waar je wel over zeurt.’ En hij begint van alles op te sommen, zelfs dingen die ik allang ben vergeten. Wat moet ik hiermee? Ik kan er wel tegen ingaan, maar dan escaleert dit gesprek helemaal.
‘Ik ga even met Fred lopen,’ zeg ik en ik draai het gas uit. ‘Hopelijk kun je straks weer normaal kunt doen.’
Met mijn handen in mijn zakken loop ik door de regen terwijl ik pieker of dit de giftige kant van Kevin is en of onze relatie nu op de helling staat. Na een half uur ben ik zo koud en nat dat ik wel naar huis moet. Wanneer ik in de gang mijn jas uittrek, komt hij naar me toe.
‘Sorry, dat ik zo’n lul was,’ zegt hij. ‘Ik had gewoon zin om ergens kwaad over te zijn, denk ik. Het was een shitdag. Op mijn werk ging van alles mis en toen belde mijn moeder ook nog dat ze zich alleen voelde en dat ze allerlei pijntjes had.’
‘En toen ging je dat op mij uitleven?’
Met de blik van een hond die om een lekker hapje bedelt zegt hij nog een keer dat het hem spijt.
‘Het is goed, joh.’ Hij neemt me in zijn armen en ik voel mezelf rustig worden.
Lees ook: Floor Faber #64: ‘We moeten een datum prikken voor de vrijgezellendag’
Zaterdag
In een rumoerig grand café bespreek ik met Margriet de bruiloft en vrijgezellendag van Larissa. ‘Ik heb alle telefoonnummers en adressen in Excel gezet.’ Over haar laptop kijkt ze me streng aan. ‘Ik stuur het bestand door zodat je iedereen kunt mailen over de pagina voor het boek. Je kunt er ook afvinken wie al heeft gereageerd. En dan nu de vrijgezellendag. Ik heb aan Larissa gevraagd hoe ze aankijkt tegen een weekend weg, en dat lijkt haar hartstikke leuk.’
Mijn god, denk ik, een heel weekend weg met zes vrouwen die ik niet of nauwelijks ken.
‘Dus ik heb wat ideetjes opgeschreven voor activiteiten die we kunnen doen.’ Ze klikt wat aan op haar computer en zegt: ‘Wat denk je van een cursus djembé, dat is Afrikaans trommelen, we kunnen ook gaan mozaïeken met keramiek, of…’ ze begint te giechelen, ‘een piemel kleien.’
Meer van dit soort verhalen lees je wekelijks in Flair. Wil je een editie (na)bestellen? Dat kan hier.