Floor Faber #54: 'En toen had iedereen ruzie, vlogen de hamburgers in het rond en kwam de politie eraan te pas'
Af en toe verkoelt een vleugje wind mijn verhitte blote huid. Kevin ligt naakt naast me en streelt mijn rechterborst. ‘Hoe was je buurtbarbecue?’
Zondag
Ik duw zijn hand weg. ‘Doe maar niet, anders raak ik zo afgeleid. Het was een bijzondere avond. Kim, die stevige vrouw die op nummer 40 woont, was steeds aan het praten met Jeroen, die man van op de hoek die net gescheiden is. Op een gegeven moment werd Ruud, dat is de man van Kim, zo kwaad dat hij Jeroen apart nam. Beetje duwen en toen gaf Jeroen Ruud een klap.’
‘Je bedoelt Ruud aan Jeroen.’
‘Nee, want er bleek nog iets anders te spelen: Jeroen dacht dat Ruud zijn hond voor zijn voordeur liet poepen. Toen werd Kim kwaad, en die begon tegen Jeroen te schreeuwen, waarop zijn buurvrouw, ik weet niet meer hoe ze heet, tegen Kim riep dat ze haar bek moest houden. En toen had iedereen met iedereen ruzie, vlogen de hamburgers in het rond en moest de politie eraan te pas komen om te boel te kalmeren.’
‘Echt waar? Daar had ik wel bij willen zijn.’
‘Ja jammer, maar jij wilde liever naar het feestje van die voetbalvriend van je. Hoe was dat eigenlijk?’
‘Ging wel. Lang niet zo spannend als jouw feestje.’
Zachtjes zeg ik: ‘Om eerlijk te zijn was de buurtbarbecue ook nogal tam. Ik dacht: ik maak er een smeuïg verhaal van. In het echt heb ik twee verbrande vegahamburgers en vette aardappelsalade gehad en gekletst over vakanties en waarom de gemeente steeds te laat is om de vuilcontainers te legen. Je hebt niks gemist.’
Hij lacht die vette lach waar ik zo dol op ben en trekt me dan naar zich toe. ‘Ik ben zo gek op je, Floor.’ En dan hebben we nog een keer seks.
Lees ook Floor Faber #53: ‘Ik zie nogal op tegen dit buurtfeest, zo jammer dat Kevin niet meewil’
Donderdag
"De vakantie komt steeds dichterbij, maar Kevin en ik hebben nog steeds niets geboekt. Eerst omdat we de puinhoop op Schiphol wilden afwachten, daarna omdat het veel te warm was in de landen waar we graag naartoe willen en nu lijkt elk leuk plekje vol te zitten. De hotels en airbnb’s dan, volgens Kevin is er op de trekkersveldjes van een camping altijd wel een plek.
Probleem is dat ik kamperen niet leuk vind. Ik krijg geen vakantiegevoel van de hele dag heen en weer sjouwen met afwas en was, op een gammel gasstel oploskoffie maken (bah), slapen op een luchtbed, andermans haren in het doucheputje vinden en op een openbaar toilet je buurvrouw horen poepen en zelf niet kunnen. Er moet toch ergens plaats zijn voor Kevin en mij?
Verbeten zoek ik de zoveelste site af, wanneer Tijmen me appt. ‘Love Kopenhagen’ staat onder een foto van een waanzinnig blij kijkende Larissa en hemzelf. Ze houdt haar linkerhand omhoog. Mijn eerste gedachte: wat houdt ze haar arm raar, mijn tweede: er zit een ring om haar vinger. Zou hij haar ten huwelijk hebben gevraagd? In zijn volgende app staat het antwoord: ‘Ze zei ja!’
‘GEFELICITEERD!’ app ik terug. Ik ben zo blij voor hem dat hij toch weer een grote liefde heeft gevonden. Zodra we terug zijn van vakantie, vraag ik Larissa en hem te eten. Als we tenminste gaan. Dan valt me iets in: Kopenhagen, zou dat niet iets zijn voor Kevin en mij? En ik begin aan mijn zoveelste airbnb-zoekactie.
Op de hoogte blijven van onze leukste artikelen en winacties? Schrijf je dan gratis in voor onze nieuwsbrief.
Beeld: Getty Images
