artikelbeeld Column EVA Beeld Dorian Jurne
artikelbeeld Column EVABeeld Dorian Jurne

PREMIUMcolumn

Eva: ‘Het is niet de bedoeling dat we onder het mom van zelfliefde een narcistische eigenschap omarmen’

Prima, ik omarm ze wel: die wallen, die huid, die benen. Ik omarm het allemaal, alles wat wel voldoet aan schoonheidsidealen maar ook alles wat er niet aan voldoet. Alles aan mij wat niet ‘in’ is. Want zelfliefde: dat is in.

Ik word er steeds beter in. Zelfs wat er vanbinnen zit, vind ik steeds leuker worden. Eigenaardigheden, grapjes, gevoeligheden: het mag er zijn. Ík mag er zijn. Het feit dat ik steevast luier ben dan ik mezelf voorneem: ach, zo ben ik nou eenmaal. Het feit dat ik zonder na te denken strooi met leugentjes om bestwil en daardoor soms in een web van onwaarheden beland waar ik niet meer uitkom? Dat is dan maar zo!

Het feit dat ik een reageertijd van enkele weken hanteer voor iedereen die mij een berichtje stuurt, moet ik ook maar zo laten. Want hé, ik ben toch goed zoals ik ben? Toch krijg ik steeds vaker berichtjes van gefrustreerde vrienden als ik belangrijke berichtjes – zoals borrelvoorstellen of betaalverzoeken voorzien van blauwe vinkjes – onbeantwoord laat.

Ook erger ik me zelf steeds vaker aan mijn luiheid. Ja, een keer niet sporten omdat mijn lijf er geen zin in heeft, is zelfzorg. Maar dagen aaneen binnen blijven hangen omdat ik geen zin heb om mezelf naar buiten te bonjouren, is allesbehalve dat. Daarbij merk ik toch wel dat dat web van leugentjes om bestwil beknellend is. En steeds vaker vraag ik me af: is zelfliefde soms niets meer dan een lui excuus om je tekortkomingen weg te poetsen in plaats van eraan te werken?

Zelfliefde is absoluut nuttig. Uit onderzoek weten we dat mensen die bewust selflove praktijken uitvoeren – denk aan het complimenteren van je spiegelbeeld of positief reflecteren in een journal – werkelijk een betere mentale gezondheid hebben.

Maar het is natuurlijk niet de bedoeling dat we onder het mom van zelfliefde een narcistische eigenschap ontwikkelen waarbij we al onze nukken maar accepteren, wat zeg ik, omármen, terwijl we anderen in de weg zitten of soms zelfs kwetsen.

Gelukkig heb ik goudeerlijke vrienden die me vragen iets te doen aan mijn communicatieskills en me daar regelmatig lief maar dwingend aan herinneren. Maar die luiheid moet ik zelf aanpakken. Wat daarvoor nodig is? Een liefdevol schopje onder mijn kont. Daarom probeer ik zelfliefde tegenwoordig ook wat meer te zien als vriendinnenliefde. Ik probeer even lief maar ook even eerlijk tegen mezelf te zijn als tegen mijn beste vriendin. En tegen haar kan ik ook gewoon zeggen: “Chick, je bent geweldig. Maar dít moet echt even anders.”

Eva Breda (25) schrijft, creëert en pluist uit. Ze maakte de podcast Komt een meid bij de psych en probeert het leven, het vrouw-zijn en zichzelf iedere week een stukje meer te ontdekken en ontplooien in haar columns.

Deze column van Eva komt uit Flair 47-2022. Meer van dit soort verhalen lees je wekelijks in Flair.

Eva BredaDorian Jurne

Op alle verhalen van Flair rust uiteraard copyright. Linken kan altijd, eventueel met de intro van het stuk erboven. Wil je tekst overnemen of een video(fragment), foto of illustratie gebruiken, mail dan naar copyright@flair.nl.
© 2023 DPG Media B.V. - alle rechten voorbehouden