Eva Breda: 'Ik geef het maar toe: ik heb een klein zwak voor stelen'
‘Politie houdt 80-jarige man aan voor diefstal van €17,75 aan kaas en worst’ kopten de media afgelopen weekend. Meneer kwam niet rond van zijn AOW en besloot zichzelf en zijn, naar eigen zeggen, ‘arme buurtjes’ te trakteren op een goed belegde boterham. Fricandeau, jong belegen kaas en Hollandse garnalen incluis. Met een reprimande van de politie op zak mocht hij weer op huis aan, waar onbelegde broodjes en AOW-armoede hem ongetwijfeld weer opwachtten.
Ik las het en werd week vanbinnen. Niet alleen uit medelijden, maar stiekem - heel stiekem - omdat ik deze Robin Hood van de pensioengerechtigden best cool vond. Ik geef het maar toe: ik heb een klein zwak voor stelen.
Mijn eigen kleptomane inslag was nog onschuldig toen ik net als het gros van de kinderen snoepjes stal in de Kruidvat. Een meisje in een roze Oilily jurkje met een gestolen kikkertje in haar mond, was nog best schattig.
Vegan dief
Die onschuld verloor ik toen ik als arme student lang niet altijd keurig mijn kaas, vlees en vis scande bij de zelfscankassa’s van een niet nader te noemen supermarkt. Al moet ik zeggen dat na een tijdje mijn schuldgevoel wel begon te knagen. Miljarden arme dieren moesten lijden in de bio-industrie, en ik wilde niet eens een paar euro voor hun producten betalen? Ik vond een in mijn ogen zéér liefdadige oplossing: ik werd een vegan dief en zou alleen nog maar plantaardige producten stelen. Helemaal woke. En zo praatte ik nog een tijdje mijn eigen diefstal goed.
Als een koning in een trenchcoat van Burberry
Wie verbaasd is over hoe zo’n ogenschijnlijk keurig meisje als ik aan die kleptomanie komt, bied ik wat extra uitleg. Mijn vader was een opperdief die 'Het Systeem' niet zo serieus nam. De gouden ring met robijnen die ik kreeg voor mijn 12e verjaardag, paste overduidelijk niet binnen zijn budget. Maar ik groeide ermee op en vond het eigenlijk best normaal, zelfs lief, dat hij de wet te buiten ging voor zijn dochter. Dat deed hij overigens ook voor zichzelf. Toen hij in zijn latere leven op straat leefde, liep hij nog als een koning rond in een trenchcoat van Burberry. Met een klein gaatje op de plek waar ooit het alarmlabel zat, dat dan weer wel.
Stelen zit in mijn bloed, denk ik. Zelfs mijn keurige opa en oma, beiden 80 - zou het de leeftijd zijn? - waren niet vies van een diefstalletje. Toen voor hun ouderenflat een fiets al maandenlang onaangeroerd stond te verroesten, bekokstoofden ze een plan om het slot door te knippen. Dat gebeurde op een donkere doordeweekse avond en de fiets werd aan mij gegeven. Ik heb nog jarenlang plezier gehad van het ding.
Tip van Robin Hood
Inmiddels heb ik mijn leven gebeterd. Ben ik ouder, wijzer, iets vermogender en heb ik het stelen achter me gelaten. Wie weet komt het nog eens als ik 80 ben, maar tot die tijd wil ik nog één keer de Robin Hood uithangen met alle ervaring die ik de afgelopen jaren heb opgedaan door een klein advies te geven aan de AOW-meneer: probeer het eens bij het vegan broodbeleg. Daar ben ik nog nooit op de bon geslingerd.
Eva Breda (24) werkt voor Libelle, woont in Amsterdam en wijdt elke week een column aan iets waar ze haar hoofd over breekt.
