Eva Breda: 'Ik besef dat ik met deze opmerkingen een verkeerd beeld geef van wat goed en fout is'
Het is alweer een half leven geleden dat ik in een boekje bij moest houden wat ik at op een dag. Regelmatig fietste ik een Bueno of andere lekkernij in het lijstje die ik vervolgens niet at, maar die de diëtist tevreden zou stemmen als ze berekende of ik wel genoeg calorieën binnen kreeg. Waarom ik lange tijd toch niet aankwam, wist alleen ik.
Gelukkig kwam de dag dat ik echt weer Bueno’s durfde te eten. Eerst een blokje, later de hele reep. Steeds vaker hoorde ik van anderen dat ik er weer ‘gezond uitzag’. Of erger: ‘een gezonde West-Friese meid’ die ‘lekker kon eten’.
Ingewikkelde relatie
Voor iemand met een ingewikkelde relatie met voedsel is iedere opmerking over eetgedrag of uiterlijk een bevestiging van wat die stem je al jaren influistert. ‘Wat zie je er slank uit!’ betekent dat je ‘goed bezig bent’. Er ‘gezond’ uitzien betekent aankomen en dus foute boel. ‘Lekker kunnen eten’ betekent de teugels weer strak aantrekken en vanaf morgen ‘echt gezond doen’.
Hoe lief bedoeld ook, het voedt allemaal de gedachte dat dik of dun, veel of weinig opscheppen, aankomen of afvallen iets zegt over hoe gezond je bent. En als je zelfbeeld echt aangevreten is, denk je zelfs nog dat het iets zegt over hoe leuk of waardevol jij bent als persoon.
Stemmetje in je hoofd
Ook al zijn we ruim twaalf jaar verder en eet ik tegenwoordig met gemak vier Bueno’s, dat stemmetje in je hoofd blijft bij je als je haar eenmaal hebt toegelaten. Maar nu ik haar niet meer geloof wanneer ze me influistert dat mijn eetpatroon of andermans opmerkingen goed of fout zijn, heeft ze besloten zich tot anderen te richten.
Lees ook Eva Breda: ‘Het is de dag die je wist dat zou komen’
Ik hoor mezelf complimenten geven aan vriendinnen waar ik het fundamenteel mee oneens ben, maar die me toch ontschieten. ‘Wat goed om je te zien. Ben je afgevallen? Je ziet er goed uit!’
Nog nooit in mijn leven heb ik daadwerkelijk waarde gehecht aan de cijfers op de weegschalen van mijn vriendinnen. De momenten dat we samen de slappe lach hadden, waren niet leuker als ze een paar kilo lichter waren. De vakantieherinneringen niet mooier omdat ze in een S’je pastten. En de feestjes niet hilarischer omdat ze die avond minder hadden opgeschept bij het avondeten.
Verkeerd beeld
En tóch is er iets in mij wat het niet kan laten een opmerking te maken over hun postuur en dat het label ‘goed’ te geven. Ik besef dat ik daarmee een verkeerd beeld geef van wat goed en fout is en dat dit is iets dat ik moet afleren voor mijn vriendinnen, familie en ook voor mijn potentiële kinderen.
Een tijdje probeerde ik het compliment om te zetten naar ‘wat zie je er mooi uit’, ‘wat zie je er gelukkig uit’ of ‘je straalt’, in de hoop minder focus te leggen op iemands postuur. Maar nog altijd gaan de complimenten over uiterlijk, terwijl het me geen snars uitmaakt hoe mijn vriendinnen eruitzien. Ik ben gewoon altijd blij om ze te zien. En dát zal ik ze voortaan vertellen.
Eva Breda (24) werkt voor Libelle, woont in Amsterdam en wijdt elke week een column aan iets waar ze haar hoofd over breekt.
