Dagboek van influencer Rose: ‘Om heel eerlijk te zijn, twijfel ik of ik wel voor een kind kan zorgen’

“Ik kan dit niet alleen…” had Noor aan de andere kant van de lijn gezegd. Ik wist meteen dat ze op haar zwangerschap doelde, dus ik had me met veel moeite losgerukt van Jesse; mijn vriendin supporten ging even voor.

Zo wanhopig had ik haar nog nooit gezien, mijn lieve sterke Noor. Ze had die avond aan haar scharrel Rick verteld dat ze zwanger was en hij was compleet geflipt. Hoe durfde ze hem lastig te vallen met haar issues, ze had gewoon de pil moeten slikken. Ook had hij haar ervan beschuldigd dat ze hem met een kind wilde opzadelen, dat misschien niet eens van hem was, want wist hij veel met wie ze allemaal het bed deelde.

“Hij gaf me het gevoel alsof ik een of andere sloerie ben. Mannen mogen lekker rondneuken, maar als je als vrouw geniet van je vrijheid, ben je meteen een hoer”, zei ze. Om eraan toe te voegen dat ze heus niet had verwacht dat ze gingen trouwen en papa en mama spelen, maar ze had wel gehoopt dat Rick samen met haar een oplossing zou zoeken.

“Ik wil dit echt niet alleen doen”, zei ze nog een keer. “Om heel eerlijk te zijn, twijfel ik of ik wel voor een kind kan zorgen. Ik heb zoveel vrijheid nu, is het egoïstisch als ik dat helemaal niet op wil geven?”

Ik begreep zo goed wat ze bedoelde, voelde me zelfs een beetje opgelucht, en vroeg voorzichtig: “Heb je erover gedacht om het weg te laten halen?” Dat had ze inderdaad, en zelfs al een online afspraak gemaakt bij een abortuskliniek. “Ga alsjeblieft mee, van Rick hoef ik niks te verwachten.”

En nu zit ik in een kille ruimte vol brochures op haar te wachten omdat ik van de strenge arts niet mee naar binnen mocht voor de intake. Ik vind het dapper dat Noor voor zichzelf durft te kiezen; weet niet of ik een embryo weg zou kunnen halen als het eenmaal in mijn buik zou zitten, ook al wil ik totaal geen kind.

“En?” vraag ik als Noor naar buitenkomt met een iets opgeluchter gezicht. “De arts heeft me vijf dagen bedenktijd gegeven. Als ik dan nog steeds een abortus wil, mag ik een afspraak maken. Maar ze heeft wel drie keer gezegd dat de impact op mijn leven heel groot gaat zijn, dus welke keuze ik ook maak, het mag vooral geen impulsbeslissing zijn.” “Dat lijkt me alleen maar goed”, reageer ik. “Misschien moet je eens visualiseren hoe je leven over een jaar zal zijn mét en zónder kind. Je wilt het niet alleen doen, maar als je dit doorzet, is dat wel de realiteit, ben ik bang.” “Ik weet het”, zegt Noor.

Op dat moment popt er een berichtje van Nadia op: “Doe je nog mee?” Doe je nog mee, denk ik. Wil ze mij nu ook betrekken bij hun gestoorde babyplan?

Over Rose

Deze column van Rose komt uit Flair 14-2023. Meer van dit soort verhalen lees je wekelijks in Flair.