Dagboek Tess: ‘Geen zorgen meer? Wat bedoelt die man daarmee?’

Heb ik nu mijn eigen glazen ingegooid? Heb ik ervoor gezorgd dat ik hierdoor alleen nog maar meer ellende over mezelf afroep? Ik weet het niet, maar ik kon, en wilde, me niet langer inhouden.

Alles wat ik me kon herinneren, vanaf het vreemdgaan van Onno met Nienke, het opbreken van ons huwelijk, het blijven trekken aan mij, het voortdurend stoken in de relatie met Leon, het manipuleren van Jonas, het opzetten van Nienke tegen mij, zijn stalken, de politieaangiftes tegen hem, de wanhoopsdaad tijdens ons huwelijk, tot het onlangs uitkomen van het geheim dat hij de echte vader is van de dochter van mijn broer en zijn overleden vrouw.

Ook mijn eigen aantrekkingskracht naar Onno die nog lang een rol heeft gespeeld verzweeg ik niet. Toen ik klaar was waren er anderhalf uur verstreken. Ik verontschuldigde me dat ik zo veel tijd innam, maar de man stelde me gerust met de woorden dat hij al vermoed had dat ik meer tijd nodig zou hebben.

Hij had twee uur voor mij ingepland. Dat was het moment dat ik schrok. Niet om wat hij zei, maar omdat ik me realiseerde dat Onno misschien zijn volgende patiënt was. Ik ging rechtop staan om haastig afscheid te nemen. “Ga nog maar even rustig zitten, Tess,” zei de man vriendelijk. “Het is niet Onno die zo voor de deur staat.” Zonder dat ik mijn gedachten had uitgesproken, had de therapeut ze geraden. “Ik zie dat je angst voor hem diep zit,” voegde hij eraan toe.

Inmiddels is er een week verstreken. De therapeut had me laten weten dat hij me zo snel mogelijk zou laten weten welke vervolgstappen er zouden komen. Mocht Onno in die tussentijd nog met mij in contact treden, moest ik daar niet op ingaan en het negeren. Ook moest ik zelf geen contact opnemen met hem.

“Mama, ik hoef niet meer naar de therapie!” zegt Jonas wanneer hij thuiskomt van de therapie. “Hij heeft gezegd dat ik me geen zorgen meer hoef te maken, dusss.” Jonas pakt een appel van de schaal en loopt naar boven. Geen zorgen meer? Wat bedoelde die man daarmee?

Een uur later gaat de telefoon. Ik neem op en voel mijn hartslag versnellen als ik hoor dat het de therapeut is. Hij legt me uit dat hij het niet meer nodig vindt dat ik naar hem toega tenzij ik dat graag wens.

Voor hem is alles duidelijk en zijn rapport zal hij bij de rechter terechtkomen waarna ik het ook kan inzien. Dat wil zeggen enkel zijn bevindingen over mij en over Jonas. Onno krijgt ook alleen zijn eigen verslag en dat van Jonas te zien. Dus elkaars dossiers zullen wij niet in handen krijgen.

Hij heeft nog één vraag voor mij: of ik vind dat ik een vader en moeder tegelijkertijd ben voor Jonas. Met een bibberige stem van emotie zeg ik: ‘Nee, ik ben zijn moeder. Leon is een vaderfiguur voor Jonas, maar Onno ís zijn vader. Kinderen hebben altijd het recht om een band op te bouwen met hun vader.”

“Dank je, dat is alles wat ik nog wilde weten.” Hij hangt op.

Daas blijf ik met het toestel tegen mijn oor staan. Welk vonnis zal er binnenkort geveld worden?

Dit ‘Dagboek van Tess’ komt uit Flair 09-2023.