Dagboek Merel: 'Wij weten dat mama is gehersenspoeld, maar dat is moeilijk aan te tonen'
Merel Gerards is gescheiden van Bas, de vader van haar kinderen Teun en Puck. Ze heeft een relatie met Richard, van wie ze zwanger is, en werkt als leerkracht op een lagere school, waar ze de onverwacht overleden directeur vervangt. Alsof dat allemaal nog niet hectisch genoeg is, is haar dementerende moeder in de ban van de helderziende Shanta, die overduidelijk een bedrieger is. Met hulp van journalist Jason wil Merel haar ontmaskeren.
Wat voorafging
Tijdens een confrontatie bedreigt Shanta Merel en haar ongeboren baby.
Nieuwe medicijnen
“Deze plek lijkt me fantastisch voor mama,” zeg ik tegen Elvira. “Je had helemaal gelijk.”
We staan op straat, naast de oprit van een dagbesteding voor ouderen met dementie. Het is er landelijk en ruim en er lopen kippen in de voortuin. We zijn net een uur binnen geweest voor een rondleiding en oriënterende kennismaking, nog zonder onze moeder.
Mijn zus knikt. “Het is een mooie tussenoplossing. Zo kan ze wel thuis blijven wonen, maar is ze overdag veilig en bezig. Jij was de laatste tijd druk, dus je hebt het misschien wat minder meegekregen, maar voor Simon was het ook heftig. Hij moest haar als een havik in de gaten houden.”
Ik besluit het onderhuidse verwijt dat ik er niet genoeg was te negeren. “Denk je dat ze hier wel naartoe zal willen?”
“Ik hoop het. De leiders hier vertelden aan de telefoon dat één mevrouw alleen wilde komen omdat ze dacht dat ze als vrijwilliger werd aangenomen. Ze schenkt elke dag koffie voor haar medebewoners en voelt zich nuttig en waardevol. Ze heeft de tijd van haar leven.”
“Maar zó slecht is mama toch nog niet? Dat ze met een smoes moet worden overtuigd? Dat wil ik niet, hoor.”
“Nee, dat is ze zeker niet. Maar ze gaat wel achteruit. Hopelijk blijft het nu, met haar nieuwe medicijnen, in ieder geval een tijdje stabiel. Ik wilde er eigenlijk alleen mee zeggen dat de mensen die hier werken allemaal heel lief zijn. En dat kan mama goed gebruiken, dat gedoe met Shanta heeft er bij haar flink ingehakt.”
“Ik weet het…”
Lees ook Dagboek Merel: ‘We hebben bijna genoeg videomateriaal om haar volledig te exposen’
Onder dwang
“Maar vertel even wat er nu verder gaat gebeuren met die heks. Je kon net je verhaal niet afmaken, omdat we naar binnen moesten.”
Ik vertel over de documentairemaker en over hoe Shanta me de rillingen gaf met haar dreigement, dat eigenlijk meer klonk als een vloek.
“Och zusje toch, daar moet je echt niet in geloven, hoor. Die baby van je zit veilig in je warme buik.”
“Ja, dat weet ik wel,” zeg ik, maar ik klink minder zeker dan ik had bedoeld.
“Krijgt mama haar geld terug, denk je?”
“Richard is het nog aan het onderzoeken, samen met die vriend van hem. Maar de kans is klein, aangezien mama Shanta een volmacht heeft gegeven.”
“Onder dwang, ja! Dat telt toch niet?!” Elvira’s ogen spugen vuur.
“Het probleem is dus dat het niet onder dwang is gebeurd, niet écht. Wij weten dat Shanta mama gewoon heeft gehersenspoeld, maar dat is ontzettend moeilijk aan te tonen. We moeten even wachten op die documentaire en dan kijken wat we kunnen doen, eventueel samen met andere slachtoffers.”
Ik kijk op mijn horloge. “Ik moet naar school, El. Ik moet de sportdag voorbereiden met Angela.”
“Angela? Is dat die nieuwe leerkracht? Je kijkt er trouwens niet al te vrolijk bij. Is ze niet leuk?”
“Hm. Ik weet het niet met haar. Op papier is ze perfect.”
“Die zijn het ergst,” lacht ze.
“Ik kan m’n vinger er niet op leggen, het is een onderbuikgevoel.”
“Een gevoel over wat?”
“Weet ik veel. Gewoon. We bellen straks wel even over hoe we dit gaan verkopen aan mama.”
“Ik dacht dat we de verschillende groepen door elkaar konden gooien. Dan heb je in ieder groepje dus kinderen van alle leeftijden. Op die manier kunnen de kleintjes zich optrekken aan de groteren en leren de oudere kinderen om de jonkies te helpen.”
Angela kijkt zo trots en zelfvoldaan, dat ik het bijna aandoenlijk vind.
“Goed bedacht, maar in de uitvoering gaat dit niet werken. Een kind van 4 doet een paar simpele spelletjes, en iemand uit groep 7/8 is echt aan het sporten. Dat gaat niet samen.”
“O, oké. Het leek me leuk om het een keer om te gooien, maar je zult wel gelijk hebben.” Ze kijkt me vrolijk aan en geeft haar lange bruinrode haren een zwieper naar achter.
Merel Gerards is leerkracht in groep 7/8 en is gescheiden van Bas. Ze heeft twee kinderen, Teun (10) en Puck (6). In Flair schrijft ze elke week over haar leven.
Op de hoogte blijven van onze leukste artikelen en winacties? Schrijf je dan gratis in voor onze nieuwsbrief.
