Dagboek Merel: 'Ik weet niet of ik het zo leuk vind, een puberdochter'

Wat voorafging

Sterre lijkt heel close met een van de bouwvakkers. Richard en Merel vinden dat Bas er slecht en onverzorgd uitziet de laatste tijd.

Rico

Richard staat naast de tuintafel en legt maiskolven op mijn bord en op dat van Jula en Sterre. We barbecueën zolang het nog kan, ook al dringt deze dagen af en toe al een zweempje herfst je neus binnen.

“Wat was je innig met die jongen vanmiddag, Sterre,” zegt Richard nadat hij is gaan zitten. Sterre lijkt van haar stuk gebracht. Ze weet overduidelijk niet meteen hoe ze moet reageren. “Die jóngen? Rico bedoel je. Doe niet zo elitair, pap, hij werkt al weken voor je, ook voor we op vakantie gingen.”

“Goed, wat was je innig met Ríco,” zegt Richard nadrukkelijk. “Ik wist niet dat jullie elkaar kenden.”

Sterre haalt haar schouders op. “Natuurlijk ken ik hem, Rico loopt hier al weken rond.”

Jula’s blik is intussen strak op haar bord gericht.

“Je snapt wel wat ik bedoel, lieverd. Natuurlijk ken je hem, maar het leek alsof er meer speelt tussen jullie.”

Sterre veert op. “Waar slaat dat nou weer op? En bovendien: wat als het zo was? Vind je hem te min, of zo?”

Richard kijkt hulpeloos mijn kant op.

“Ik denk dat je vader dat niet insinueert, Sterre. Hij is gewoon benieuwd wat er speelt in het leven van zijn dochter. Toch, schat?”

Richard knikt een beetje beduusd. Als hij zijn mond open wil doen om iets te zeggen, geef ik hem een zacht schopje onder tafel. Leer mij pubermeiden kennen. In dit gesprek gaat hij hoe dan ook kansloos ten onder.

Als we klaar zijn met eten en de meiden zijn opgestaan om nog even naar de stad te gaan, zwijgen we een tijdje.

Lees ook Dagboek Merel: ‘Mijn gedachten dwalen af naar Shanta’s vloek: er zou iets met mijn baby gebeuren’

'Vind je hem te min?'

“Ik denk dat je gelijk hebt, hoor,” verbreek ik tenslotte de stilte. “Er is zeker iets aan de hand tussen die twee. Sterker nog, voor mij vielen er wat puzzelstukjes op hun plek, helemaal na haar reactie van net. Voordat we op vakantie gingen was ze al met hem aan het flirten, en in Griekenland waren Sterre en Jula alleen maar bezig met Sterres telefoon. Volgens mij zat ze toen gewoon continu met die Rico te appen.”

Richard deinst ontsteld naar achteren. “Denk je?”

Ik knik. “Zou je dat erg vinden? Sterre heeft toch geen gelijk? Over dat je hem te min vindt?”

Hij trekt een grimas. “Nee, natuurlijk niet. Alhoewel, toon mij één vader die welke jongen dan ook niet te min vindt voor zijn zeventienjarige dochter. Maar dat is het niet. De manier waarop hij tegen Sterre spreekt en naar haar kijkt, staat me niet aan. Zo openlijk flirten kan toch niet meer anno 2022? Ik ben geen jonge vrouw, maar ik geloof niet dat ik het prettig zou vinden.”

“Zij lijkt er anders geen problemen mee te hebben. Is het niet gewoon de bezorgde vader die ik nu hoor praten?”

“Misschien. Maar ze ontkent dat er überhaupt iets speelt, dus ik kan het er sowieso niet met haar over hebben.”

“Nu misschien niet. Geef het even tijd, laat haar er maar mee komen.”

Richard zucht diep. “Ik weet niet of ik het zo leuk vind,

een puberdochter.”

Onverzorgd

De volgende dag haal ik Teun en Puck op bij Bas. Meestal brengt hij ze terug, maar ik was deze ochtend bij Nicoline en fiets op de terugweg praktisch langs het huis van Bas en Marisa.

Bas werkt me zo snel mogelijk de deur uit. Hij is kortaf en Richard had gelijk: hij ziet er onverzorgd uit. Zijn overhemd hangt als een veel te grote tent zonder stokken om hem heen. Ik wil niet aan de kinderen vragen of het wel goed gaat met hem, maar dat hoeft ook niet.

“Ik vond het helemaal niet leuk bij papa,” zegt Puck terwijl ze naast me fietst. “Hij deed helemaal niet lief en papa en Marisa hebben het hele weekend niet tegen elkaar gepraat.”

Dit Dagboek van Merel staat in Flair 37-2022. Meer van dit soort verhalen lees je wekelijks in Flair. Wil je een editie (na)bestellen? Dat kan hier.

Beeld: Getty Images