Tilda Timmers is de trotse moeder van Livia en Emmi, en kampte een aantal jaar geleden met een postnatale depressie. Als ervaringsdeskundige helpt ze vrouwen zónder roze wolk en schrijft ze wekelijks voor Flaironline.nl een blog om deze moeders te helpen. Deze week schrijft ze een persoonlijk verhaal, over prenatale depressie tijdens de zwangerschap.
Angst en somberheid
heel andere keuze gemaakt.
Veel angsten
Bij sommige moeders beginnen er tijdens de zwangerschap ook angsten te ontwikkelen. Bijvoorbeeld angst voor dat iets met hun kindje gebeurt, angst dat hen zelf of hun partner iets overkomt. Maar, ook angst voor de bevalling komt veel voor. Deze mama’s zijn bang om te bevallen, de pijn, of het wel goed komt allemaal, etc. Heel begrijpelijk. Op het moment dat je hier niet over praat en het voor jezelf houdt, worden de sombere en angstige gedachten vaak niet minder. Het wordt een opeenstapeling van negatieve emoties en gedachten die voor deze zwangere mama’s moeilijk te verteren zijn. Want, je had je er zo op verheugd. Veel moeders vragen mij: ”Waarom voel ik me nu dan zo? Waarom kan ik niet genieten van mijn
zwangerschap en voel ik me zo somber?”
Verschillende oorzaken kunnen dit triggeren
De oorzaak kan in verschillende dingen liggen. Zo kan een traumatische gebeurtenis (voor of) in de zwangerschap een depressie of angststoornis triggeren. Bijvoorbeeld, het overlijden van een dierbaar persoon, verlies van baan of woonsituatie. Maar, ook lichamelijk of psychisch letsel oplopen, kan een enorme trigger zijn. Bij sommige moeders komen onverwerkte trauma’s naar boven vanuit hun jeugd. Dit kan een onveilige thuissituatie zijn geweest of seksueel misbruik en alles daar tussenin. Zelf kwam ik er tijdens mijn tweede zwangerschap achter dat ik een bevaltrauma had. Ik kreeg goede therapie voor mijn postpartum depressie na mijn eerste kindje, maar de focus lag vooral op mijn postpartum depressie. Het bevaltrauma (hoe bijzonder dat ook is) was ons beiden niet opgevallen. Eenmaal zwanger van onze jongste, had ik alsnog EMDR nodig om dit een plekje te kunnen geven. Erg heftig om dit tijdens mijn zwangerschap te moeten ondergaan, maar het hielp me enorm.
Waarom kan ik niet genieten?
Ook veel moeders die een fertiliteitstraject hebben doorlopen, ervaren sombere en angstige gevoelens tijdens de zwangerschap. Doordat ze zo lang hebben moeten wachten op de zwangerschap, ligt de lat vaak erg hoog bij deze mama’s. Het “moet dan allemaal leuk zijn”. Deze moeders leggen onbewust de lat erg hoog voor zichzelf, waardoor de realiteit vaak verbleekt naast de roze wolk verwachting. Ook deze moeders kampen met veel schuldgevoel. “Ben ik eindelijk zwanger, kan ik er amper van genieten.” Of de mama’s die door een HG zwangerschap gaan en 24/7 overgeven ervaren vaak negatieve gedachten rondom de
zwangerschap. Sommigen van deze moeders kunnen niet wachten tot de zwangerschap voorbij is en ze eindelijk van die misselijkheid en het spugen af zijn. Ook zij voelen zich hier schuldig over, want “mijn kindje kan hier toch niks aan doen?’ Dat klopt, maar jij ook niet! Ik vind dit zo vervelend dat deze mama’s zich zo voelen, want ook jij heb recht op al je gedachten en gevoelens, lieve moeder. Het is niet een kwestie van even een knop omzetten. Sommige mama’s hebben gewoon even een mentaal steuntje in de rug nodig en daar is helemaal niks mis mee!
Wil je hulp?
Elke week op Flaironline.nl lees je de blogs van Tilda Timmers. Op de hoogte blijven van onze leukste artikelen en winacties? Schrijf je dan gratis in voor onze nieuwsbrief.
