Bij de relatietherapeut: 'Steeds meer mensen zien mij als de heks die Bor pijn doet'

Marjan: "Het gaat iets beter. Iets beter met mij, iets beter tussen ons. Na het gesprek was ik heel bang dat Bor me zou verlaten. Ik realiseerde me dat dát moment er absoluut aankomt als er niks verandert. Steeds meer mensen zien mij als de heks die Bor pijn doet. Enne… ik ben veel te ver gegaan en schaam me ontzettend.

Ik ben een gebroken mens. De mensen van wie ik als kind afhankelijk was hebben mij pijn gedaan en beschadigd. Toch ben ik zelf degene die zal moeten proberen om mijn demonen in het gareel te houden. Anders verlies ik echt álles wat me lief is. Ik ben heel bang om op die plek terecht te komen, ik was er heel dichtbij.

Ik heb een lange weg te gaan, maar ik heb al wel een paar stappen gezet. Gestimuleerd door Marcelino en Bor heb ik mijn meissie weer gezien. Samen met hen heb ik haar een brief geschreven. Die kwam rechtstreeks uit mijn hart. Daar reageerde ze lief op. Tijdens onze ontmoeting kon ik alleen maar herhalen hoeveel ik van haar hou en dat ik hoe veel ik had gemist. We moesten allebei zo ontzettend huilen. Die ontmoeting heeft mij veel kracht gegeven. Niet normaal zo veel.’

Elke keer dat ik het nu moeilijk heb, denk ik aan die ontmoeting terug. En aan het feit dat Bor er ondanks alles toch nog voor me is geweest. Zij zijn de moeite waard om voor te vechten.

Toch ben ik bang voor terugval. We hebben een strategie bedacht om thuis beter om te gaan met spanningen. Het belangrijkste is om fysiek even afstand van elkaar te nemen zodra ik woede voel opkomen. In plaats van dat Bor zelf de hort op gaat, ga ík nu het huis uit. Een rondje lopen om af te koelen. Het doel is om de opkomende woede in mezelf eerder te leren herkennen en daar meteen actie op te ondernemen.

Daarnaast zoek ik nog naar een goeie uitlaatklep. In tegenstelling tot Bor heb ik maar weinig actieve hobby's. Ik ga nu vaker wandelen en fietsen: dat is ook veel beter voor mijn reuma. En voor mijn gewicht, dat nu echt aan de hoge kant is. Hoewel dat bewegen soms pijn doet, voel ik me eigenlijk altijd beter als ik actief ben geweest. Ik heb nu afgesproken om een keer week met mijn dochter en haar hondje te wandelen. En Bor en ik stappen wat vaker samen op de fiets. Minimaal twee keer per week. Dat doet ons goed."

Lees ook Bij de relatietherapeut: ‘Uit medelijden bij iemand blijven is voor niemand goed’

Bor: "We zaten echt op een breekpunt in de relatie. Ik zou het niet snel hebben toegegeven, maar ik ging er echt aan onderdoor. Mijn ex, de moeder van mijn zoon, had dat ook goed aangevoeld. En Marcelino ook. In de therapie moest ik van Marcelino heel concreet een exit-strategie bedenken voor het geval dat de situatie tussen mij en Marjan niet zou verbeteren.’

Marcelino wilde precies horen welke stappen ik dan zou zetten, wie ik zou bellen, waar ik terecht zou kunnen, hoe ik ervoor zou kunnen zorgen dat ik veilig weg zou komen, enzovoorts. Door die stappen hardop te moeten bedenken en uitspreken werd Marjan geconfronteerd met het feit dat ze mij zou kunnen verliezen. Daardoor knapte er iets bij haar… in positieve zin dan hè? Ik denk dat ze meer oog kreeg hoe het voor mij is geweest.

En ze besefte meer dan ooit dat ze uiteindelijk helemaal niemand over zou houden als ze zo door zou gaan. Dat inzicht zorgde voor een domino-effect en heeft voor een rits aan andere positieve dingen gezorgd. Zoals dat ze nu zelf contact heeft gezocht met haar dochter.

Ik ben nog wel bang dat de duistere kanten van Marjan weer aan de oppervlakte komen, maar we hebben in de therapie wel uitgebreid bedacht hoe we daarmee zullen omgaan. Dat hebben we in meerdere rollenspelen geoefend. Ook leer ik om beter voor mezelf op te komen. Ik heb de neiging mijn eigen behoeften onder het tapijt te schuiven: dat heeft in andere relaties ook voor problemen gezorgd."

Op de hoogte blijven van onze leukste artikelen en winacties? Schrijf je dan gratis in voor onze nieuwsbrief.

Beeld: Getty Images